ตราสัญลักษณ์

      เมื่อปี พ.ศ. 2477 ได้มี พ่อใหญ่เตีย คำลาจันทร์, พ่อใหญ่พวง พาพะหม, พ่อใหญ่สุข พรมมาโฮม, พ่อใหญ่เมือง พาพะหม, พ่อใหญ่มี ทอนคำผุย ซึ่งเป็นราษฎรอพยพมาจาก บ้านคุ้ม อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี ทั้ง 5 ครอบครัว ได้มาตั้งบ้านเรือน และตั้งชื่อหมู่บ้านว่า "บ้านหนองขี้ควาย" โดยชื่อนั้น ได้มาจาก ชื่อของหนองน้ำขนาดใหญ่ "หนองขี้ควาย" ที่ตั้งอยู่ท้ายหมู่บ้าน เป็นถิ่นที่อยู่ของสัตว์ป่านานาชนิด รวมทั้งควายของชาวบ้าน ที่เลี้ยงไว้ ยังได้แวะพักกินน้ำ พร้อมขับถ่ายมูล รอบบริเวณหนองน้ำจำนวนมาก จึงได้เรียกชื่อหนองน้ำว่า "หนองขี้ควาย" เป็นที่รู้จักกันทั่วไปในสมัยนั้น นอกจากนี้ยังมีราษฎรจาก อำเภอวารินชำราบ, อำเภอเขื่องใน, อำเภอเมืองอุบลราชธานี, อำเภอพนา ได้อพยพเข้ามาเพิ่มอีก ทำให้หมู่บ้านมีขนาดใหญ่ขึ้น มีประชากรมากขึ้น

      ต่อมา เมื่อปี พ.ศ. 2488 ประชากรในหมู่บ้านขณะนั้นมีอยู่ ประมาณ 60 ถึง 70 หลังคาเรือน ทางอำเภอ จึงได้จัดตั้งชุมชนแห่งนี้ เป็นหมู่บ้านชื่อ "บ้านนากระแซง" หมู่ที่ 11 อยู่ในเขตการปกครองของ ตำบลสมสะอาด โดยเรียกตามชื่อร่องน้ำ "กระแซง" ซึ่งมี "ต้นกระแซง" ขึ้นอยู่ตามร่องน้ำ และเป็นต้นน้ำของลำห้วยแคน จึงตั้งชื่อหมู่บ้านว่า "บ้านนากระแซง" จนถึงปัจจุบัน มีผู้ใหญ่บ้านขึ้นเคนแรก คือ นายพร โสมาพิมพ์

      ด้วยลูกหลานจำนวนมากที่ต้องเรียนหนังสือ แต่ต้องเดินทางในการไปโรงเรียนไกลจากหมู่บ้าน จึงได้ขอจัดตั้งโรงเรียนประชาบาลขึ้น ตั้งชื่อว่า "โรงเรียนบ้านนากระแซง" เมื่อ พ.ศ. 2497 ให้เป็นสาขาของ โรงเรียนบ้านม่วง ตำบลสมสะอาด โดยมี นายบัว กุลเซ็นต์ เป็นครูใหญ่ จึงทำให้ลูกหลานได้ศึกษาเล่าเรียน ในโรงเรียนที่อยู่ในหมู่บ้าน

      "บ้านนากระแซง" ได้แยกออกจาก ตำบลสมสะอาด, ตำบลทุ่งเทิง, ตำบลหนองอ้ม, และตำบลนาเจริญ ตามลำดับ จนกระทั่ง ในปี พ.ศ. 2526 จึงได้แยกออกจาก ตำบลนาเจริญ และจัดตั้งเป็น "ตำบลนากระแซง" มีพื้นที่รับผิดชอบ ประมาณ 96.64 ตารางกิโลเมตร มีหมู่บ้านทั้งหมด 16 หมู่บ้าน จนถึงปัจจุบัน